Stajımda 3. günümü de tamamladım. Geriye kaldı 42 iş günü 🙂
Bugün ilk defa “iş” yaptım. Bütün gün imalathanedeydim. Atölyede zaman geçirmedim hiç ve ilk defa bu kadar geç çıktım.
Bugün Taner Abi’nin yanında takıldım. Sağolsun baya yardımcı oldu işe yarayan biri olduğumu hissettirmek için. Kablo kestim, eşya taşıdım, falan filan. Ama “iş” yaptım.
Sabah 6.50’de sahilden servisime bindim. 7.45’te fabrikadaydım. Atölyeye geldim ve yine oturmaya başladım. Taner Abi seslendi : Gel beraber gidelim, robotlarla haberleşeceğiz. Bölümüm Elektronik ve Haberleşme Mühendisliği dediğimden beri dalga geçiyorlar zaten. Herhangi bir cümlede haberleşme geçse hemen GÜN bak… (sadece lafta tabi). Neyse imalathaneye girdik. Genel olarak içeride çok büyük makinalar. Makinaları operatörler yönetiyor. Robot dedikleri aletse programlanabilen bir şey. Jantın bir parçasını alıyor, işliyor, başka bir makinaya veriyor, orada işlendikten sonra geri alıyor falan filan… Robotlar yeni daha, son 2-3 yılda alınmış genelde. Ama diğer makinalar Sanayi Devrimi’nin ilk ürünleri gibi… Taner Abi de bu aletlerin elektrik tesisatını, düğmelerini, anahtarlarını, programlarını yapanlardan biri. Beni de aldı gittik. Ben sabahtan akşama kadar, kablo kestim, söktüm taktım. Jantların döndüğü tezgahlara fotosel taktım ayrıca. O sensörlerden gelen verilere göre robotların hareketi şekilleniyor. O kadar çok parça, o kadar çok bağlantı vardı ki… Sadece kabloları yenileyebildik bugün. Daha hazırlanıp takılacak panolar vardı. Ben 6’da işten ayrıldığımda Taner Abi çalışmaya devam ediyordu. Bütün gün yağın kirin içindeydim. Çok şey öğrendim, biraz sora sora, biraz yaşaya yaşaya… Bugün burada kalabileceğimi düşündüm. Bilgi İşlem’e geçme durumum olmazsa da sorun değil gibi eğer iş yaparsam…
Fabrikada özel ayakkabı, kulaklık ve gözlük kullanmak zorunlu. İş Güvenlikçiler gelip uyarıda bulunuyormuş hatta prim kesiliyormuş falan. Bana koymaz galiba ama stajyeriz ya para yok bir şey yok 🙂 Bir de dikkatimi çeken bir şey var her yerde deli gibi forklift var. Forklift kendi boyundan çok büyük işleri becerebilen bir alet. Burada hemen hemen herkes kullanıyor. Herkes dediğim de az değil ya 500 kişi çalışıyormuş fabrikada. 3 vardiya var. O kadar çok üretim yapılıyor ki (yani en azından bana öyle geliyor) o kadar kişi yetmiyor. 2-3 tane de taşeron firma çalıştırıyorlar. İşte öyle büyük bir şirketmiş Jantaş…
İşte öyle … Kısacası bugün ilk defa gerçekten bir yorgunluğum var…
O değil de dönüşte yanlış servise binip Bayraklı’da inmesem süper olacaktı. Neyse yarın doğrusuna bineriz 🙂